23 Σεπτεμβρίου 1956

Εγκαίνια Αεραθλητικού Κέντρου Τριπόλεως

Ο λόγος που εκφώνησε ο Πρόεδρος της ΒΑΛΕ Υποπτέραρχος κ. Σ. Φίλιππας.

Τον παραθέτουμε για τα ιστορικά στοιχεία και οραματισμούς που περιέχει. 

Η Βασιλική Αερολέσχη της Ελλάδος δια του Αεραθλητικού Κέντρου Τριπόλεως εγκαινιάζει μίαν νέαν περίοδον του Αεραθλητισμού εν Ελλάδι.

Το παρόν Αεραθλητικό Κέντρον, το οποίον ήρχισεν λειτουργούν από διμήνου, είναι το πρώτον μεταπολεμικώς αλλά και εις την εν γένει ιστορίαν του Αεραθλητισμού εν Ελλάδι, είναι εκείνο το οποίον πιστεύομεν ότι θα καταλάβη μίαν εξέχουσαν θέσιν, καθ' όσον είναι το πλέον οργανωμένον, εν συγκρίσει με τα προπολεμικώς υπάρχοντα τοιαύτα, κατά την διάρκειαν των ετών 1936-1940.

Κατεβλήθησαν πολλαί προσπάθειαι δια να αχθή εις πέρας αίσιον το αναληφθέν έργον. Δια τον λόγον αυτόν, η Βασιλική Αερολέσχη της Ελλάδος, αισθάνεται την υποχρέωσιν να εκφράση τας ευχαριστίας της εις όλους εκείνους, οι οποίοι την συνέδραμον εις το έργον της, ιδιαιτέρως δε προς το Γενικόν Επιτελείον Αεροπορίας, και τον Αρχηγόν αυτού Υποπτέραρχον κ. Μαργαρίτην, όστις από έτους και πλεον ήρξατο να περιβάλη με στοργήν και κατανόησιν την Αερολέσχην μας, με αποτέλεσμα σήμερον να ευρισκώμεθα εις την ευχάριστον θέσιν να υποδεχώμεθα Υμάς εις τον χώρον αυτόν.

Θα ήτο όμως παράλειψις εάν δεν εξεφράζοντο ευχαριστίαι και προς τα μέλη της Επιτροπής Τριπόλεως, ήτις με επικεφαλής τον Υπουργόν Οικισμού Εξοχώτατον κ. Τρύφωνα Τριανταφυλλάκον αόκνως ειργάσθη, ίνα παρακαμφούν αι παρουσιασθείσαι δυσκολίαι και ούτω δια της σθεναράς συμπαραστάσεώς των ηδυνήθημεν να αξιοποιήσωμεν την αναληφθείσαν προσπάθειαν.

Επ' ευκαιρία ας μου επιτραπή δι' ολίγον να σας αναπτύξω την μεταπολεμικήν μόνον ιστορίαν της Βασιλικής Αερολέσχης της Ελλάδος και των υπ' αυτήν Αερολεσχών Νομών, δια να αντιληφθώμεν όλοι μας τους όντως μεγάλους σκοπούς, οι οποίοι επιδιώκονται δι' αυτής.

Εις τας λέξεις "Δημιουργία" και "Διάδοσις της Αεροπορικής Ιδέας" περικλείονται οι σκοποί τους οποίους επιδιώκει η Βασιλική Αερολέσχη.

Οταν το 1951 ανεσυνιστάτο και πάλιν η Βασιλική Αερολέσχη Ελλάδος ωραματίζετο μίαν σύντομον άνοδον της στάθμης του Ελληνικού Αεραθλητισμού.

Δυστυχώς όμως, συνηντήθησαν τοιαύται δυσχέρειαι, από των πρώτων της βημάτων, ώστε οι επιδιωκόμενοι σκοποί να καθυστερήσουν εις βαθμόν ώστε μόλις κατά το 1953 με 1954 να αναφαίνεται εις τον Αεραθλητικόν ορίζοντα της Πατρίδας μας, η πρώτη ελπιδοφόρος ακτίς.

Εν τω μεταξύ ιδρύεται η Αερολέσχη Αθηνών υπό την αιγίδα της Βασιλικής Αερολέσχης της Ελλάδος, και ούτω κατά τας τριεθνείς Αεραθλητικάς επιδείξεις του Οκτωβρίου του 1954, η Βασιλική Αερολέσχη της Ελλάδος είχεν εις την δυναμίν της πλην της Αερολέσχης Θεσσαλονίκης και την Αερολέσχην Αθηνών.

Η δράσις της Αερολέσχης Αθηνών, της οποίας το έργον είμεθα υποχρεωμένοι να εξάρωμεν και ήτις όχι μόνον εν των Νομώ Αττικής, αλλά και εις άλλα διάφορα επαρχιακά κέντρα ωργάνωσεν επιτυχώς αεραθλητικάς επιδείξεις, είναι γνωστή εις το Πανελλήνιον κοινόν. Αλλά εκείνο το οποίον πιθανώς να μην είναι γνωστόν εις το ευρύτερον κοινόν, είναι η δράσις της Αερολέσχης Θεσσαλονίκης. Η συμπρωτεύουσα, δυνάμεθα να είπωμεν, ότι είναι η μητέρα του εν Ελλάδι αεραθλητισμού, καθ' όσον τα πρώτα ανεμόπτερα τα οποία διέσχισαν τον Ελληνικόν ορίζοντα, ήσαν τα ανεμόπτερα της Αερολέσχης Θεσσαλονίκης. Ηδη ενισχυθείσα καταλήλλως, δια συγχρόνου υλικού, η Αερολέσχη αυτή, συντόμως θα καταστή το Αεραθλητικό Κέντρον της Βορείου Ελλάδος, ούτως ώστε η ευγενής αεραθλητική άμιλλα μεταξύ των δύο συγκροτημάτων δηλ, της Αερολέσχης Αθηνών και της Αερολέσχης Θεσσαλονίκης να δημιουργήση την νέαν λεωφόρον του Αεραθλητισμού εν Ελλάδι.

Προ Υμών εντός ολίγου, θα παρουσιασθή ένα τμήμα του έργου της Βασιλικής Αερολέσχης της Ελλάδος και των υπ' αυτήν Αερολεσχών, Αθηνών και Θεσσαλονίκης.

Ανεμοπόροι των ανωτέρω Αερολεσχών και αερομοντελισταί της Ενώσεως Αερομοντελλιστών Αθηνών  θα επιδείξουν εις Υμάς τας μέχρι της στιγμής κτηθείσας ικανότητας των επί ενός εκάστου των ανωτέρω αθλημάτων, ανεμοπορίας και αερομοντελλισμού.

Φρονούμεν ότι το παρουσιαζόμενον σήμερον έργον, εν συγκρίσει με τα διατεθέντα μέσα, δεν είναι μηδαμινόν. Αντιθέτως, τα επιτευχθέντα με τόσους κόπους και δυσχερείας, μας πείθουν και ασφαλώς και υμείς θα πεισθήτε, ότι μια σοβαρωτέρα ενίσχυσις της Βασιλικής Αερολέσχης της Ελλάδος, θα έχη ως αποτέλεσμα την ταχείαν πρόοδον του αεραθλητισμού εν Ελλάδι, διότι η ανάπτυξις του αεροπορικού πνεύματος εις την χώραν μας δεν είναι υπόθεσις ερασιτεχνισμού και ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Ας μη μας διαφεύγη το γεγονός ότι είναι ένα έργον πολυδάπανον, το οποίον απαιτεί την όσον το δυνατόν μεγαλυτέραν κρατικήν ενίσχυσιν, ούτως ώστε να επιτύχωμεν τους σκοπούς προς το καλόν της νεολαίαςς μας μα παράλληλα και της Πατρίδος μας.

Με την τεραστίαν ανάπτυξιν της Αεροπορίας με την συνεχή άνοδον της στάθμης της χρησιμοποιήσεως του αεροπλάνου, ως όπλου και ως μέσου, νομίζομεν ότι είναι καθήκον της Πολιτείας να δημιουργήση φυτώρια νέων, οι οποίοι θα αγαπήσουν την Αεροπορίαν ούτως ώστε μίαν ημέραν αυτοί μεν, ως άτομα, να ευημερήσουν, η Πατρίς δε εις δεδομένην στιγμήν εις χείρας των να εμπιστευθή ένα μέρος της τύχης της. Τίθεται το ερώτημα: με την εξέλιξιν της επιβατηγού αεροπορίας, ποίος δύναται να αμφισβητήση μίαν μελλοντικήν μετατροπήν ενός μεγάλου ποσοστού του υπό Ελληνικήν Πλοιοκτησίαν θαλασσίου εμπορικού στόλου εις αεροπλοϊκόν τοιούτον; και τότε ποία πληρώματα θα επανδρώσουν τον τεράστιον εκείνον στόλον, εάν σκεφθή κανείς ότι σήμερον περί τα 13 εκατομμύρια τόννοι πλοίων αν και δεν φέρουν την Ελληνικήν σημαίαν ανήκουν εις Ελληνας πλοιοκτήτας;

Θα ήτο παράλειψις εις το σημείον τούτο, εάν δεν ανεφέρομεν την πλήρη κατανόησιν της οποίας ετύχομεν παρά του Υπουργείου Παιδείας, το οποίον αφού ανεγνώρισε τους νέους ορίζοντας, οι οποίοι ανοίγονται δια τους νέους εθέσπισεν ως υποχρεωτικόν μάθημα εις τα Σχολεία τον Αερομοντελισμόν.

Περαίνων, θέλω να τονίσω προς όλους Υμάς ότι είναι επιβεβλημένον καθήκον της Πολιτείας η καθ' οιονδήποτε τρόπον ενίσχυσις της Βασιλικής Αερολέσχης της Ελλάδος, ώστε να κατορθωθεί εξάλειψις του φαινομένου η πατρίς του Ικάρου, του Δαιδάλου και του Βελλερεφόντη να είναι σήμερον ουραγός της Διεθνούς Αεραθλητικής κινήσεως.

Ας χαραχθή εις την συνείδησιν όλων μας ότι ο αεραθλητισμός εν Ελλάδι πρέπει συντόμως να καταλάβη την θέσιν εκείνην την οποίαν σήμερον κατέχει η Ελληνική Βασιλική Αεροπορία εις την Διεθνή κοινήν γνώμην.

8 Φεβρουαρίου 1959

Γενική Συνέλευση Β.Α.Λ.Ε.

Κύριε Πρόεδρε

Αγαπητοί συνάδελφοι

Περιήλθον εις γνώσιν μου φήμαι καθ' ας η ΒΑΛΕ πρόκειται να μετατραπή εις Οργανισμόν Δημοσίου Δικαίου και θα επεθύμουν να πληροφορηθώ εάν αύται έχονται αληθείας. Ποίος άραγε έλαβε την πρωτοβουλίαν ταύτην, το Δ.Σ.; Αν ναι ποίοι είναι οι λόγοι οίτινες το ώθησαν προς τούτο, χωρίς να ερωτηθή προηγουμένως η Γενική Συνέλευσις, προκειμένου περί ζωτικού ζητήματος τόσης σημασίας.

Εχω υπ' όψει μου ότι υπό την σημερινήν Καταστατικήν θέσιν, και υπό την σημερινήν 18μελή σύνθεσιν του Δ.Σ. η ΒΑΛΕ κινείται δυστυχώς με μεγάλην δυσχέρειαν και βραδύτητα, φοβούμαι δε ότι η μετατροπή της εις Οργανισμόν Δημοσίου Δικαίου, με πολυμελέστατον Δ.Σ. θα την καταστήση άκρως αρτηριοσκληριτική και πολυέξοδον, εις βάρος εννοείται της ήδη καθυστερημένης, και κατ' εμέ προσωπικώς, δράσεώς της.

Εάν πάλι η κίνησις της μεταταροπής εις Οργανισμόν Δημ. Δικαίου δεν προήλθε από το Δ.Σ. ερωτάται, υιοθετείται αύτη παρά τούτου, αν όχι, ποία η αντίδρασίς του.

Είναι γνωστόν τι δύναται να επιτελέση η ιδιωτική πρωτοβουλία και η εθελοντική εργασία εν Ελλάδι: Προσελκύσατε εις την Β.Α.Λ.Ε. τα κατάλληλα πρόσωπα, εάν δεν υπάρχουν εις τους κόλπους της. Αποφύγετε πάσει θυσία την μετατροπή, εφιστώ ιδιαιτέρως την προσοχήν του Δ.Σ. επ' αυτού.

Δεύτερον σημείον το οποίον με απασχολεί είναι το εξής:

Αεραθλητισμός χωρίς κατάλληλον γήπεδον, δεν ημπορεί να νοηθή, αποτελεί ουτοπίαν. Φοβούμαι Κύριοι, ότι ματαιοπονούμεν εάν δεν αποκτήσωμεν συντομώτατα αεροδρόμιον εις απόστασιν 15 περίπου χιλιομέτρων από τας Αθήνας.

Το αεροδρόμιον αυτό θα πρέπει να τεθή εις την διάθεσιν των αποφοίτων της σχολης Ανεμοπορίας της Τριπόλεως και των Αερομοντελιστών.

Διότι ποίον είναι το πρακτικόν αποτέλεσμα της εκπαιδεύσεως 50, 100 ή 150 νέων ανεμοπόρων κατ' έτος εάν δεν έχουν ούτοι ευκαιρίαν να πετούν και εκγυμνάζονται καθ' όλον το έτος, όπως όλοι οι αθληταί στίβου και να βελτιώσουν συνεχώς την επίδοσίν των. Θα μου πήτε τι θα κάμωμε το Αεροδρόμιον εάν δεν έχομεν ανεμόπτερα. Κατ' εμέ τα ανεμόπτερα θα εξευρεθούν ευκολώτερα, κατόπιν. Θα έλθουν σχεδόν μόνα των.

Ανάλογον τι συμβαίνει και με τον Αερομοντελισμόν. Το θέμα τούτο με συγκινεί έτι περισσότερον διότι τυγχάνω Αντιπρόεδρος της Ε.Α.Α. και σας μεταφέρω τας γνώμας ςτου Συμβουλίου μας.

Είναι αποκαρδιωτικόν να προμηθευώμεθα υλικά, να διδάσκωμεν στα παιδιά τον τρόπον κατασκευής, τον τρόπον πτήσεως κ.λ.π. να προσελκύωμεν νέα μέλη τα οποία μας εγκαταλείπουν μετ' ολίγους μήνας, διότι εν τη επιθυμία των να πετάξουν τα μοδέλλα των τα δοκιμάζουν εις γήπεδα ακατάλληλα, και ως είναι επόμενον τα καταστρέφουν και εν τέλει απογοητεύονται.

Το Αεροδρόμιον Τατοϊου είναι σχεδόν άχρηστον δια τον Αερομοντελισμόν και τούτο διότι λόγω της φύσεως αυτού ως Στρατιωτικού η προσπέλασίς του τελεί υπό έλεγχον.

Οι αεραθληταί πρέπει να δύνανται να προπονούνται εις οιανδήποτε ώραν και ημέραν αρκεί να τους επιτρέπει ο καιρός.

Είμεθα ευγνώμονες προς το Γ.Ε.Α. δια την παραχώρησιν του Αεροδρομίου και αυτοκινήτων, και προς την Αερολέσχη Αθηνών δια την συμπαράστασίν της.

Προσπάθειαι μεταδόσεως του Αερομοντελισμού δια των Σχολείων απέτυχον δυστυχώς αφ' ενός μεν λόγω του επιδειχθέντος ελαχίστου ενδιαφέροντος εκ μέρους των κ.κ. Καθηγητών της χειροτεχνίας των διαφόρων Σχολείων, αφ' ετέρου δε ελλείψει επαρκών οικονομικών μέσων.

Παρά τας αντιξοότητας η Ε.Α.Α. επετέλεσε αρκετήν πρόοδον κατά το τελευταίον έτος, δείγμα δε ταύτης σας παρουσίασε κατά την εορτήν των Ενόπλων Δυνάμεων εις το Στάδιον την 14η Ιουλίου 1958, χωρίς δυστυχώς να τύχη ευμενούς τινός κρίσεως εκ μέρους της Β.Α.Λ.Ε. προς εμψύχωσιν τουλάχιστον των λαβόντων μέρος νεαρών Αεραθλητών.

Ευχαρίστως σας πληροφορώ ότι τα Ελληνικά χρώματα και τα σήματα της Ε.Α.Α. θα εμφανισθούν προσεχώς εις το Manchester Αγγλίας. Επίσης ότι η Ε.Α.Α. θα προσπαθήση να ετοιμάση ομάδα Αερομοντελιστών ήτις θέλει συναντηθή το θέρος μετά Ιταλικής τοιαύτης.

Δια την επιτυχίαν του σκοπού της Ε.Α.Α. είναι προς τούτοις απαραίτητος η έγκαιρος οικονομική ενίσχυσις αυτής και εις μεγαλυτέραν έκτασιν της μέχρι τούδε. Πέρυσι η επιχορήγησις  ανήλθεν εις δρχ 22.000 ήτις ήτο τελείως ανεπαρκής.

Μεταφέρων τους χαιρετισμούς του κ. Προέδρου και των μελών του Δ.Σ. της ΕΑΑ παρακαλώ όπως η Βασιλική Αερολέσχη της Ελλάδος ενισχύση το έργον της Ενώσεως. Η ενίσχυσις αύτη προβλέπεται κατά την γνώμην μας τετραπλή.

α) Δια της εξευρέσεως Αεροδρομίου καταλλήλου προς κοινήν χρήσιν της Ανεμοπορίας και του Αερομοντελισμού. Εθιξα και άλλοτε την ιδίαν μήπως υπάρχουν Δημόσια ή Κοινοτικά κτήματα κατάλληλα προς τούτο.

β) Δια της ενοικιάσεως γηπέδου περιορισμένων διαστάσεων 100Χ200 μ δια προπονήσεις και επιδείξεις Control Line.

γ) Δια της εγκαίρου καταβολής της δια το τρέχον έτος επιχορηγήσεως, ηυξημένης κατά το δυνατόν, και

4 Μαρτίου 1962

Γενική Συνέλευση Β.Α.Λ.Ε.

(εκ του πρακτικού #58 ΔΣ ΕΑΑ 15/3/62Π

Κύριε Πρόεδρε, Κύριοι,

Αφάνταστος είναι η οδυνηρά έκπληξις την οποίαν επροξένησεν εις το Δ/κόν Συμβούλιον ης Ενώσεως Αερομοντελιστών Αθηνών η κοινοποιηθείσα υπό της Αερολέσχης Αθηνών υπ' αριθμ 145 της 17 παρ. επιστολή της Βασιλικής Αερολέσχης της Ελλάδος.

Δεν δύναμαι βεβαίως να γνωρίζω εάν λόγοι σκοπιμότητος επέβαλαν εις το Δ.Σ. σας να λάβη παμψηφεί την απόφασιν να περιορίση η Β.Α.Λ.Ε. την δράσιν της "εις την σύνδεσιν της χώρας μετά των ξένων διεθνών συναφών οργανισμών προς εκπροσώπησιν παρ' αυτοίς " ή εάν πραγματικώς πιστεύει ότι αδυνατεί έστω και υποτυποδώς να συνεχίση το αεραθλητικόν πρόγραμμά της μετά υπάρχοντα εφόδια και μέσα.

Αλλα διερωτώμαι, Κύριε Πρόεδρε, προς τι η εκπροσώπησις της ΒΑΛΕ εις τα συνέδρια του εξωτερικού, εφ' όσον "Αεραθλητισμός" δεν θα υφίσταται παρ' ημίν;  Δεν θα φανή περίεργον και ανακόλουθον εις τους ξένους η παρουσία μας, όταν δεν έχομεν να παρουσιάσωμεν δράσιν;  Δεν θα είνα περιτταί αι τοιαύται δαπάναι ταξειδίων;  Προς τι η προθήκη αυτή άνευ εκθεμάτων;

Κατά την ταπεινήν μου γνώμην θα έπρεπε η Β.Α.Λ.Ε. να περιορίση τας δαπάνας των γραφείων της εις το ελάχιστον, χρησιμοποιούσα δια την εσωτερικήν υπηρεσία, σμηνίτας ή μέλη της προσφέροντα εθελουσίαν εργασίαν και να διαθέτη ότι περισσεύει, όσο μικρό και αν είναι το ποσόν, προς διατήρησιν μιας οιασδήποτε αεραθλητικής κινήσεως εντός της χώρας.

Διατί να πάνε χαμένοι κ. Πρόεδρε οι κόποι σας των δύο τελευταίων ετών; Χάρις εις την δραστηριότητα, επιμονήν και υπομονήν σας απεκτήσαμεν την χρήσιν του Αεροδρμίου Τατοϊου και υποστέγων, απεκτήσαμεν επίσης αεροσκάφη και ωραία σύγχρονα ανεμόπτερα. Διατί να καταστραφούν τώρα εκ της αχρηστίας;

Διατί να μη καταβληθούν προσπάθειαι εξευρέσεως πόρων και εξ' άλλων πηγών, ως π.χ. εκ της Γεν. Γραμματείας Αθλητισμού, δια μεγάλης κατ' έτος αεροπορικής επιδείξεως ή εκθέσεως, εορτών, κινηματογραφικών προβολών κ.λ.π.

Εάν η ΒΑΛΕ δεν αισθάνεται ικανάς τας δυνάμεις της να κινήση τον Αεραθλητισμόν ας ερωτηθούν αι Αερολέσχαι Αθηνών & Θεσ/νίκης εάν θέλουν ν' αναλάβουν εκείναι το βαρύ αυτό έργον, έστω και άνευ επιχορηγήσεως.

Οσον αφορά την Ε.Α.Α. η περικοπή της προς ημάς επιχορηγήσεως μας λυπεί και μας στενοχωρεί πολύ, δεν μας εκπλήσσει όμως, εφ' όσον επί  προϋπολογισμού της Β.Α.Λ.Ε. δρχ 1.100.000 μας έδωσε πέρυσι δρχ 10.000 μόνον. Και εις τας δύο περιπτώσεις αισθανόμεθα ότι υποτιμάται παρ' υμών η συμβολή της Ενώσεώς μας εις τον Αεραθλητισμόν.

Παρά ταύτα η Ενωσις Αερομοντελιστών Αθηνών δεν λυποψυχεί. Θα προχωρήση εις το έργον της με μεγαλύτερον ακόμη ζήλον, υπό τας εξής όμως προϋποθέσεις.

1) Οτι, ως μ' εβεβαιώσατε, κ. Πρόεδρε, θα της εξασφαλίσητε στέγην.

2) Οτι το ΓΕΑ θα συνεχίση να διαθέτη τας Κυριακάς το αεροδρόμιον Τατοϊου και αυτοκίνητον δια την μεταφοράν των αεραθλητών.

3) Οτι θα συνεχισθή η ατελής εισαγωγή των υλικών Αερομοντελλισμού.

4) Οτι θα έχωμεν την ηθικήν συνδρομήν της ΒΑΛΕ και της ΑΛΑ, και

5) Οτι το Δ.Σ. της Ε.Α.Α. θα δικαιούται να λαμβάνη ότι μέτρα κρίνει πρόσφορα δια να ανταποκριθή εις τας οικονιικάς ανάγκας αυτής.

Περαίνων εύχομαι όπως η δημιουργηθείσα οικονομική στενότης αποβή παροδική, εξευρεθούν οποιοιδήποτε πόροι ίνα μην ανακοπή το έργον του Αεραθλητισμού εις την χώραν μας, και να δοθή παρ' υμών η δέουσα προσοχή εις το επιτελούμενον υπό της Ενώσεως Αερομοντελιστών έργον.