Ενωση Αερομοντελιστών Αθηνών

Παράλληλες πορείες

  [ θεματικός πίνακας ]

 

Η Ελληνική Ομοσπονδία Αερομοντελισμού - Ε.Ο.ΑΜ.

 

 

  Μία ιστορική αναδρομή στην βραχεία και επεισοδιακή ζωή της Ομοσπονδίας που πιστέψαμε, ιδρύσαμε, αγαπήσαμε, εργαστήκαμε και πολεμήσαμε για την ύπαρξή της.

1988 - Η ίδρυση

Δεν ήταν άγνωστο στους περισσότερους αεραθλητές, ότι από την σύστασή της έως και την δεκαετία του 80, η ανώτατη αρχή του αεραθλητισμού, είτε ως Βασιλική Αερολέσχη της Ελλάδας (Β.Α.Λ.Ε.), είτε ως Εθνική Αερολέσχη της Ελλάδας (Ε.ΑΛ.Ε.), (δηλαδή οι προηγούμενες μορφές της σημερινής ΕΛ.Α.Ο.), δεν μπορούσε να προωθήσει τα θέματα του αερομοντελισμού, αλλά και κανενός άλλου αεραθλήματος, εκτός της Γενικής Αεροπορίας.

Ετσι το 1988, ωρίμασε η σκέψη, και τα σωματεία: Ενωση Αερομοντελιστών Αθηνών, Ενωση Μοντελιστών Ελλάδος, Αερολέσχη ΕΑΒ, Αερολέσχη Λάρισσας, Αερολέσχη Θεσσαλονίκης, και Αερολέσχη Χανίων, ίδρυσαν την Ελληνική Ομοσπονδία Αερομοντελισμού - Ε.Ο.ΑΜ., με σκοπό να προωθηθούν επι τέλους τα αερομοντελιστικά θέματα.

Την ίδια εποχή, και με το ίδιο σκεπτικό, ιδρύθηκαν η Ομοσπονδία Ανεμοπορίας, και η Ομοσπονδία Αιωροπτερισμού.

Τόσο η Ε.ΑΛ.Ε., όσο και η Ε.Ο.ΑΜ. (και οι άλλες δύο προαναφερθείσες), ήταν Ομοσπονδίες αστικής μορφής με καταστατικά που δεν ακολουθούσαν την αθλητική νομοθεσία της εποχής εκείνης (Ν.75/75).

Η συμβίωση της Ε.ΑΛ.Ε. και της Ε.Ο.ΑΜ., που είχαν κοινούς στόχους, αλλά η μία ήταν ανεγνωρισμένη ως ανωτάτη αεραθλητική αρχή, αρχικά ξεκίνησε με προοπτικές καλής συνεργασίας.

Ολοι οι αερομοντελιστές της Ελλάδας υποστήριξαν την Ε.ΟΑ.Μ., και βοήθησαν παντοιοτρόπως τις εκδηλώσεις της. Η Ε.ΑΛ.Ε., βρήκε λύση στο πρόβλημα. Αφησε (στην αρχή τουλάχιστον), τους αερομοντελιστές να δουλεύουν και αυτή να απολαμβάνει τις επιτυχίες αφού αυτής το όνομα φαινότανε πάντα και παντού πρώτο.

Τα πρώτα αποτελέσματα

Η πρώτη εμφανής δραστηριότητα στον χώρο μας ήταν η προκήρυξη Πανελλήνιων αγώνων αερομοντελισμού, μετά από αδράνεια αρκετών ετών. Οι Πανελλήνιοι αγώνες από τότε προκηρύσσοντο και διεκπεραιώνοντο κάθε χρόνο από την Ε.Ο.ΑΜ., με την ευχή της Ε.ΑΛ.Ε., σε πολλές, και δύσκολες - οργανωτικά - κατηγορίες.

Η επόμενη μεγάλη επιτυχία της Ε.ΟΑ.Μ. ήταν η διοργάνωση το 1989, στη Λάρισσα, του τεχνικού μέρους των Βαλκανικών αγώνων F3A, ενώ η Ε.AΛ.E. κράτησε να εκτελέσει η ίδια το οικονομικό-τουριστικό μέρος της διοργάνωσης. Ατυχώς, η ποιότητα των επιλογών της Ε.ΑΛ.Ε., δεν άρεσε στις ξένες αποστολές, που έκαναν τα παράπονά τους στους … αερομοντελιστές της Ε.ΟΑ.Μ., αφού αυτούς μόνο έβλεπαν, και αυτούς μόνο γνώριζαν.

Από νωρίς λοιπόν πιστοποιήθηκε, αυτό που όλοι οι διοικητικοί λένε, ότι δεν είναι δυνατόν να συνυπάρχουν δύο κέντρα αποφάσεων.

Το 1991 η Ε.ΟΑ.Μ. οργάνωσε το δεύτερο Πανελλήνιο Σεμινάριο Στελεχών (το πρώτο είχε γίνει το 1977), και εξέδωσε ένα πολυσέλιδο εγχειρίδιο, μνημείο στην ιστορία του Ελληνικού Αερομοντελισμού.

Στην επόμενη μεγάλη ευκαιρία για ανάδειξη της Ελλάδας, με τη διοργάνωση των Πανευρωπαϊκών αγώνων F3A, το 1992, η Ε.Ο.ΑΜ. προτάθηκε και πάλι στην FAI ως ο φορέας εκτέλεσης, αλλά χωρίς να της ανατεθεί και η οικονομική διαχείριση. Η Ε.Ο.ΑΜ., για να μην πέσει και πάλι στην ίδια παγίδα, ζήτησε να αναλάβει όλη την διοργάνωση, μαζί με το οικονομικό μέρος, παρέχοντας και τις απαραίτητες εγγυήσεις. Αποτέλεσμα, η Ε.ΑΛ.Ε. την απέκλεισε εντελώς από την διοργάνωση και στη θέση της προσκάλεσε αρχικά την Εθνική Αερολέσχη Γιουγκοσλαβίας, και εν συνεχεία την Εθνική Αερολέσχη της Αυστρίας.

Οι εν λόγω αγώνες έγιναν τελικά στη Ρόδο, μετά από δεύτερη ανάθεση της FAI (η πρώτη ανεστάλη όταν έφυγε από τη μέση η Ε.Ο.ΑΜ.), με στελέχωση από την Αυστριακή Αερολέσχη, και χωρίς να συμμετάσχουν οι επίλεκτοι Ελληνες πρωταθλητές στην Εθνική μας Ομάδα, γιατί η Ε.ΑΛ.Ε. δεν αναγνώριζε τους Πανελλήνιους Αγώνες που τους ανέδειξαν.

Ακόμα, η Ε.ΑΛ.Ε. ανεκάλεσε τους εκπροσώπους της στην διεθνή επιτροπή C.I.A.M., επειδή ήταν στελέχη της, Ε.ΟΑ.Μ., και για κάποια επιστολή διαμαρτυρίας της Ε.ΟΑ.Μ. προς την Ε.ΑΛ.Ε. η υπόθεση κατέληξε στα δικαστήρια.

Ετσι δεν πέρασε πολύς χρόνος, και οι δύο Ομοσπονδίες βρέθηκαν σε εμπόλεμη κατάσταση.

Όλα αυτά δεν ήταν ικανά να ανακόψουν την επιτυχημένη πορεία της Ε.ΟΑ.Μ., που το 1992, 1993 και 1994 παρήγε και τύπωσε με δικές της δαπάνες το CIAM FLYER, το newsletter της διεθνούς επιτροπής C.I.A.M., και βοήθησε τον πρόεδρο της ίδιας επιτροπής κ. Sandy Pimenoff, να ετοιμάσει και να παρουσιάσει τον ετήσιο απολογισμό του στην ετήσια συνεδρίαση της FAI, το 1992 στην Αθήνα.

Όταν η Ελλάδα ανέλαβε την διοργάνωση των World Air Games του 1995 (με την ξεχωριστή τιμητική ονομασία «Ικαριάδα»), η Ε.ΑΛ.Ε. απέκλεισε εξ αρχής την συνεργασία της Ε.ΟΑ.Μ., που έδωσε την μεγαλύτερη μάχη της, για να την πείσει να μη καλέσει ξένους οργανωτές, αλλά να αναθέσει τον τομέα του Αερομοντελισμού στους Ελληνες αερομοντελιστές. (Την ίδια αντιμετώπιση είχαν και οι Ομοσπονδίες της Ανεμοπορίας, και του Αιωροπτερισμού).

Τελικά η "Ικαριάδα" ματαιώθηκε, γιατί η κυβέρνηση δεν διέθεσε τα απαραίτητα κονδύλια.

Τι άλλο έχει να επιδείξει η Ε.Ο.ΑΜ.;

Από τις μεγαλύτερες προσφορές της ΕΟ.Α.Μ. στον Ελληνικό αερομοντελισμό ήταν η σύνθεση - για πρώτη φορά - Ελληνικών Αγωνιστικών κανονισμών, γνωστοί ως "Κανονισμοί-GR", σε απλές κατηγορίες με μικρές απαιτήσεις σε ικανότητα και κόστος υλικών, για να βοηθήσει τους νέους να γνωρίσουν τον αγωνιστικό αερομοντελισμό. Ο θεσμός αυτός έχει διευρυνθεί σήμερα σε περίπου 20 απλές κατηγορίες.

Τύπωσε ένα μικρό φυλλάδιο με τα ckeck lists των μοντέλων αεροπλάνων και ελικοπτέρων.

Εστειλε οργανωμένες Εθνικές Ομάδες σε διεθνείς αγώνες, με καλό ποσοστό χρηματοδότησής τους.

Οργάνωσε την ομαδική ασφάλιση για αστική ευθύνη, για ατύχημα έναντι τρίτων.

Εκτέλεσε σεμινάρια τεχνικού και αγωνιστικού περιεχόμενου, σε Χαλκίδα, Κατερίνη, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Κστοριά, κ.α.

Εδραίωσε συνεργασία με την Κυπριακή Αερολέσχη, και εκτέλεσε στην Λευκωσία, τρία σεμινάρια εκπαίδευσης στην πτήση και την κρίση, στις κατηγορίες F3A και F3B.

Μεγάλη βοήθεια στο έργο της ομοσπονδίας έδωσαν οι δύο επιχορηγήσεις της Γ.Γ.Α., και η επιχορήγηση της Γραμματείας Νέας Γενιάς.

Η Ε.Ο.ΑΜ έχει επίσης να επιδείξει στους νεώτερους, τη σύμπνοια των μελών Σωματείων και των εκλεγμένων μελών του Δ.Σ. της, που πάντα εργάστηκαν με ενθουσιασμό, με όλες τους τις δυνάμεις.

Στη διάρκεια της ζωής της προσχώρησαν πολλά νέα και παλιά σωματεία, έτσι ώστε στο απόγειό της να έχει περί τα 25 σωματεία μέλη.

Τι απέγινε η Ε.Ο.ΑΜ.;

Με το πέρασμα του χρόνου, ενώ είχε ήδη επέλθη η αλλαγή της Ε.ΑΛ.Ε. σε Ε.ΛΑ.Ο., και είχαν θεσπισθεί στο καταστατικό της οι Επιτροπές Αεραθλημάτων, διεφάνη ότι η ταυτόχρονη λειτουργία της Ε.Ο.ΑΜ. δεν ήταν πλέον αναγκαία, και το έτος 1997, με συναίνεση των μελών της, που παράλληλα ήταν και μέλη της ΕΛ.Α.Ο., αδρανοποιήθηκε, και από τότε παραμένει σε κατάσταση ύπνωσης.

Τα μέλη του Δ.Σ. της επάνδρωσαν αριστίνδην τις θέσεις της πρώτης Επιτροπής Αερομοντελισμού.

Την ίδια κατάληξη είχαν και η Ομοσπονδία Ανεμοπορίας, και η Ομοσπονδία Αιωροπτερισμού.

Εξάλλου με τον νέο αθλητικό νόμο του 1999 (Ν.2725/99) αφενός δεν υπάρχει η δυνατότητα ύπαρξης τριτοβάθμιου αθλητικού σωματείου (συνομοσπονδίας) ούτε και να ιδρυθεί αθλητική ομοσπονδία που να μην έχει αντίστοιχη διεθνή ομοσπονδία σε λειτουργία.

 

 

Σύντομα θα συμπληρωθεί με περισσότερα ιστορικά στοιχεία και φωτογραφίες

[ θεματικός πίνακας ] - [ πρώτη σελίδα ]